De blijvende erfenis van Doom is onlosmakelijk verbonden met zijn metalen soundtrack. De iconische afbeeldingen van vuur, schedels en demonische entiteiten van de serie weerspiegelen de esthetiek van bands zoals Iron Maiden. Deze symbiotische relatie tussen de gameplay van Doom en de muzikale score is geëvolueerd in de geschiedenis van drie decennia, met verschillende metal subgenres. Van de thrash metal van de originele ondergang tot de metalcore van Doom Eternal, de muziek heeft de evolutie van de game consequent weerspiegeld.
Het origineel uit 1993 trok zwaar uit de late jaren 80 en vroege jaren 90 metalen reuzen zoals Pantera en Alice in Chains, een duidelijke invloed in sporen als 'Untitled'. De algehele soundtrack omarmde de thrash metal-stijl van Metallica en anthrax, die perfect de snelle, actiegerichte gameplay aanvulde. De score van Bobby Prince blijft een tijdloze klassieker, perfect synchronisatie met het iconische gunplay van de game.
DOOM: The Dark Ages - Gameplay Screenshots
6 afbeeldingen 
Doom 3 (2004), een vertrek naar overlevingshorror, vereiste een andere sonische benadering. Hoewel de betrokkenheid van Trent Reznor aanvankelijk werd overwogen, vormden Chris Vrenna en Clint Walsh uiteindelijk de score, waardoor inspiratie werd gebracht uit het atmosferische en complexe geluid van Tool. Het resultaat was een soundtrack die perfect geschikt was voor het langzamere tempo van de game en de verontrustende sfeer.
Ondanks het succes van Doom 3, worden de overlevingshorrorelementen nu als een uitbijter in de serie beschouwd. Dit weerspiegelt de bredere evolutie van FPS -games en metalmuziek in de vroege jaren 2000. De verschuiving naar console-shooters en de nasleep van de nu-metal explosie beïnvloedde de richting van de soundtrack van Doom 3.
De reboot van 2016 markeerde een triomfantelijke terugkeer naar vorm en omarmde de hectische energie van het origineel. De baanbrekende soundtrack van Mick Gordon, gekenmerkt door gelaagde sub-bas en witte ruis, creëerde een viscerale luisterervaring. Deze door Djent beïnvloede score werd iconisch, onafscheidelijk van de gameplay van de game. Doom Eternal (2020), terwijl hij ook het werk van Gordon met meer Metalcore -elementen had opgenomen, die de trends van de late jaren 2010 en vroege jaren 2020 weerspiegelden, en invloeden op de invloeden van bands waarvoor hij tegelijkertijd produceerde, zoals Bring Me the Horizon and Architects.
DOOM: The Dark Ages presenteert een fascinerend nieuw hoofdstuk. De gameplay, onthuld in de Xbox -ontwikkelaar Direct, suggereert een terugkeer naar de Corridor -gevecht van het origineel met belangrijke verbeteringen. De soundtrack, gecomponeerd door de afwerking, lijkt inspiratie te halen uit zowel klassieke als moderne metal, waarbij de blend van klassieke doomelementen en innovatieve toevoegingen van de game weerspiegelt. De langzamere, meer opzettelijke gevechten, die mechs en draken omvat, vereist een soundtrack die kan verschuiven tussen verpletterende zwaarte en lichtere, meer wendbare momenten. De invloed van de seismische uitsplitsingen van Knocked Loose, gecombineerd met door thrash geïnspireerde elementen, is duidelijk.
De gameplay -uitbreiding van de Dark Ages, met mythologische wezens en gigantische mechs, weerspiegelt een parallelle evolutie in modern metaal, met zijn omhelzing van experimenten over subgenres. Dit weerspiegelt de innovatieve benadering van bands zoals brengen me de horizon en klopt los.
De anticipatie op DOOM: de donkere eeuwen is hoog. De game belooft voort te bouwen op de sterke punten van de serie, waarbij zijn soundtrack mogelijk een ander historische metalalbum wordt. De synergie tussen de intense gevechten en de bijbehorende muziek is klaar om een spannende ervaring te bieden.
