Ridley Scott's Lost Dune: 40-letnia tajemnica zaprezentowana
W tym tygodniu przypada cztery dekady od czasu premiery Dune Duna * Davida Lyncha, kasą, która później kultywowała oddaną kult. Jest to wyraźne kontrast z niedawną adaptacją wielkiego ekranu Denisa Villeneuve'a do epickiej powieści Franka Herberta. Ridley Scott, początkowo przywiązany do Direct, opuścił projekt, zanim David Lynch zajął ster. Do tej pory szczegóły dotyczące wersji Scotta pozostały rzadkie.
Dzięki odkryciu przez T.D. Nguyena 133-stronicowego szkicu z października 1980 r. W archiwach Coleman Luck w Wheaton College, mamy teraz dostęp do scenariusza Rudy'ego Wurlitzera ( dwupasmowy blacktop , Walker ) do opuszczonego *wydmy Scotta.
Scott, świeżo po sukcesie Alien , odziedziczył rozległy, nieokiełznany, dwuczęściowy scenariusz Franka Herberta. Wybrał garść scen, a następnie zaciągnął Wurlitzera do pełnego przepisania. Ta wersja, podobnie jak Herbert i Villeneuve, została przewidziana jako pierwsza część sagi dwóch filmu.
Wurlitzer określił ten projekt jako niezwykle trudny, stwierdzając, że ustrukturyzowanie narracji zajęło dłużej niż napisanie ostatecznego scenariusza. Sam Scott chwalił jakość scenariusza.
Liczne czynniki przyczyniły się do załamania projektu: śmierć brata Scotta, jego niechęć do filmu w Meksyku (jak zażądał de Laurentiis), eskalując obawy budżetowe (ponad 50 milionów dolarów) oraz urok projektu Blade Runner . Jednak Universal Executive Thom Mount zacytował brak jednomyślnego entuzjazmu dla scenariusza Wurlitzera jako kluczowego powodu jego śmierci.
Czy scenariusz był kinematyczną porażką, czy po prostu zbyt mroczną, brutalną i politycznie oskarżoną o wydanie głównego nurtu? Szczegółowa analiza skryptu pozwala na osobisty osąd. Podczas gdy Wurlitzer i Scott odmówili komentarza, sam skrypt przemawia.
Ponowne wyobrażenie Pawła Atreides
Wurlitzer Wydma otwiera się sekwencją snów przedstawiającą apokaliptyczne armie, zapowiadające przeznaczenie Pawła. Wizualne opisy scenariusza, przypominające charakterystyczny styl Scotta, są bogato sugestywne. Zamiast przedstawienia Timothée Chalamet, Paul jest siedmioletnim, poddawanym procesowi wielebnego matki, jego litanii przeciwko strachowi intercut z matką, podkreślając ich więź psychiczną. Podczas gdy wersja Lyncha zawierała obrazy płonącej dłoni, wersja Wurlitzera wyjaśnia, że jest to doświadczenie psychiczne.
Ten Paweł wykazuje „dziką niewinność”, aktywnie przejmując kontrolę, w przeciwieństwie do bardziej wrażliwego przedstawienia Lyncha. Skrypt zawiera nawet błyskawiczne do przodu pokazujące jego transformację w mistrza szermierza w wieku 21 lat, przewyższając Duncana Idaho (który zastępuje Gurney Halleck). Ten asertywny Paweł jest odejściem od przedstawienia Lyncha, który podkreślił wrażliwość i wywołał większy napięcie.
śmierć i intryga cesarza i intryga polityczna
Skrypt przenosi się na Castle Caladan, gdzie pojawia się wiadomość o śmierci cesarza, kluczowy punkt fabularny nieobecny w książce. Śmierć cesarza, ujawniona w uderzającej wizualnie scenie w mistycznym kręgu, staje się katalizatorem następujących wydarzeń. Baron Harkonnen, starający się kontrolować produkcję Spice Arrakisa, proponuje partnerstwo z Duke Leto, który jest odrzucony. Kluczowa wymiana dialogu przypomina słynną „ten, który kontroluje przyprawę kontroluje wszechświat” z filmu Lyncha.
Guild Navigator i Arrakis
Skrypt zawiera nawigator gildii, istotę rozprawioną w przyprawie, przedstawioną jako wydłużone, humanoidalne stworzenie, zapowiedzi elementy późniejszego filmu Scotta Prometheus . Przybycie rodziny na Arrakis pokazuje średniowieczną estetykę, ze szczegółowymi opisami Arakeen, odzwierciedlając wizualny styl legendy Scotta *.
Ekologiczny wpływ wydobycia przypraw jest podkreślany przez sceny z Liet Kynes, podkreślając dewastację środowiska. Skrypt przedstawia również rozbieżność klasy Stark w Arakeen, komentarz społeczny nieobecny w adaptacjach filmowych.
Nowa sekwencja akcji przedstawia Paula i Duncana angażujące się w gwałtowną walkę barową, odejście od materiału źródłowego. Ta scena, jednocześnie dodając działanie, prawdopodobnie zmniejsza wrażliwość i wzrost Pawła. Spotkanie ze Stilgarem i późniejsze zabicie agenta Harkonnena dodatkowo nasila działanie.
Skrypt obejmuje intymne sceny między Jessiką a księciem, wyraźnie przedstawiając ich koncepcję Alii. Ta scena została jednak później usunięta z powodu zastrzeżeń Herberta i De Laurentiis. Pomimo usunięcia wyraźnego spotkania seksualnego pozostaje scena Paula i Jessiki leżących razem na wydmieniu.
Spotkanie pustynne i spotykają się z Frema
Ucieczka Pawła i Jessiki na pustynię jest przedstawiona z intensywnymi szczegółami, podkreślając surowe środowisko i wyzwania fizyczne. Scenariusz ma dramatyczne lądowanie i bliskie spotkanie z gigantycznym warstwą, podobną do adaptacji Villeneuve. Scenariusz przedstawia także scenę, w której Paul wdycha niebieską przyprawę i ma wizję swojej siostry Alii. Skrypt zawiera także scenę, w której Paul hipnotyzuje kanapkę dla niemowląt.
Spotkanie Frema i pojedynek z Jamis są przedstawione z przemocą graficzną, odzwierciedlając aspekty filmu Lyncha, ale ze zwiększoną intensywnością. Scenariusz zawiera także scenę, w której Paul i Duncan angażują się w walkę barową.
Scenariusz kończy się ceremonią wody życiowej, z szamanem z trzema piersiami i genitaliami mężczyzny, w towarzystwie kanapki. Jessica pije wodę życia, łącząc się z aurą wielebnej matki, co spowodowało, że stała się nową wielebną matką. Scenariusz kończy się z Paulem, Jessią i Chani, jednoczącymi Frema, przygotowując scenę dla przyszłych konfliktów.
Odważna, niekonwencjonalna wizja
Choć znacząco różni się od powieści Herberta i poprzednich adaptacji, scenariusz Wurlitzera oferuje wyjątkową perspektywę Dune , podkreślając jego motywy ekologiczne, polityczne i duchowe. Mroczny, bardziej gwałtowny ton scenariusza i jego skupienie się na bezwzględnych ambicjach Pawła, prawdopodobnie przyczyniły się do jego odrzucenia. Jednak jego odważna wizja i eksploracja złożonych tematów stanowią fascynujące spojrzenie na wydmę , która nigdy nie była. Nacisk scenariusza na tematy ekologiczne i niebezpieczeństwa charyzmatycznego przywództwa rezonują z współczesnymi obawami, co sugeruje, że przyszła adaptacja może znaleźć inspirację w tej utraconej wizji.
