De leiders van de beschaving zijn zo iconisch als de beschavingen zelf. De benadering van Firaxis om de vertegenwoordiger van elke natie te kiezen, is in de loop der jaren aanzienlijk geëvolueerd. Laten we de evolutie van het leiderrooster van de Civilization VII onderzoeken en hoe het leiderschap opnieuw definieert.
← Keer terug naar Sid Meier's Civilization VII Hoofdartikel
Civ VII definieert opnieuw wat het betekent om een leider te zijn
Sinds de eerste game zijn CIV -leiders een integraal onderdeel van de identiteit van de serie. Elke leider belichaamt zijn beschaving, waardoor ze net zo belangrijk worden als de beschaving zelf. Hoewel hun rol constant blijft, zijn de soorten leiders en hoe ze de gameplay beïnvloeden bij elke aflevering geëvolueerd. Deze verkenning duikt in de geschiedenis van de beschaving en onderzoekt de evolutie van zijn leiderrooster en hoe de beschaving VII een unieke en opnieuw gedefinieerde benadering van leiderschap presenteert.
Early Civ: een club van superkrachten
De oorspronkelijke beschaving had een relatief eenvoudig rooster in vergelijking met latere iteraties. De meeste waren wereldwijde superkrachten uit geschiedenis en oudheid, met voorspelbare keuzes voor leiders.
Met beperkte reikwijdte en technologie omvatte het spel 15 beschavingen (Amerika, Rome, Griekenland, Japan, China, Frankrijk, Egypte, Rusland, enz.). Leiderschap was eenvoudig - historische staatshoofden. De selectie gaf prioriteit aan algemeen herkende cijfers.
Dit resulteerde in leiders als Abraham Lincoln, Tokugawa Ieyasu, Mahatma Gandhi en Julius Caesar, naast meer controversiële figuren zoals Mao Zedong en Joseph Stalin. Elizabeth I was de enige vrouwelijke leider. Deze aanpak, hoewel eenvoudig, weerspiegelt de context van de release van de game. Latere iteraties brachten echter aanzienlijke wijzigingen in.
Civ II via V: vergrotende diversiteit en creativiteit
Civilization II breidde het rooster uit en omvatte mindere machten zoals de Sioux. Het is belangrijk dat het een afzonderlijk vrouwelijke leider -selectie introduceerde, wat zowel mannelijke als vrouwelijke opties voor elke beschaving biedt.
De definitie van "leider" verbreedde. Cijfers cruciaal voor de identiteit van hun beschaving werden, zelfs als ze niet staatshoofden, prominent werden. Voorbeelden zijn Sacagawea (Sioux) en Amaterasu (Japan).
Civ III integreerde vrouwelijke leiders in het hoofdrooster, met zes. Sommigen vervingen historisch dominante mannelijke tegenhangers (Joan of Arc die Napoleon verving, Catherine de grote vervangende Stalin).
Civ IV en V hebben het rooster en de definitie van leiderschap verder uitgebreid. Revolutionairen, generaals, hervormers en consorts werden gebruikelijk. Traditionele boegbeelden werden vervangen of verdubbeld, met voorbeelden zoals Wu Zetian die Mao Zedong vervangen in China, en zowel Victoria I als Elizabeth I die Engeland vertegenwoordigen. De focus verschoof uit uitsluitend de krachtige en beroemde naar een bredere weergave van de mensheid.
Civ VI: een bloei van karakter en creativiteit
Civilization VI zag een bloei van karakterisering, diversiteit en creativiteit. Leiders werden gestileerde geanimeerde karikaturen. Leider Personas - alternatieve versies die verschillende aspecten van de persoonlijkheid of regel van een leider benadrukken - brachten gevarieerde speelstijlen aan. Minder bekende cijfers van minder prominente beschavingen werden opgenomen.
Lautaro (Mapuche), Bà Triệu (Vietnam) en koningin Gorgo (Sparta) zijn opmerkelijke voorbeelden. Leiders werden niet langer bepaald door hun hele nalatenschappen, maar door specifieke hoofdstukken van hun leven, een concept dat Civ VII beïnvloedde. Eleanor van Aquitaine (Frankrijk of Engeland) en Kublai Khan (Mongolen of China) hebben dit belichaamd. Meerdere leideropties voor beschavingen (Amerika, China) werden geïntroduceerd. Leider Personas voegde verdere diversiteit toe (Catherine de Medici, Theodore Roosevelt, enz.).
Civ VII: nieuwe gezichten en unieke benaderingen
Civilization VII vertegenwoordigt het toppunt van de leider -selectiefilosofie van Firaxis. Het beschikt over het meest diverse en creatieve rooster tot nu toe, met onconventionele leiders, meerdere persona's en zorgvuldig samengestelde keuzes voor verschillende speelstijlen.
De mix-and-match benadering van beschavingen en leiders is de sleutel. Minder bekende cijfers staan centraal. De opname van Harriet Tubman als een Amerikaanse abolitionistische leider, die de Spymaster -rol vervult, is een goed voorbeeld.
Niccolò Machiavelli belichaamt, ondanks dat hij geen staatshoofd is, de zelfbediende diplomatie van zijn geschriften. José Rizal van de Filippijnen, gericht op diplomatie en verhalende gebeurtenissen, is een andere opmerkelijke toevoeging.
Meer dan bijna 30 jaar is de beschaving geëvolueerd van een spel over superkrachten naar een diverse en fantasierijke verzameling invloedrijke figuren, waarbij het verhaal van de mensheid wordt verteld. De definitie van leiderschap is veranderd, maar de betekenis ervan blijft onwrikbaar.
← Keer terug naar Sid Meier's Civilization VII Hoofdartikel
Sid Meier's beschaving vii soortgelijke spellen
